Αλησμόνητη η στιγμή που οι… Τουρκάλες ξεκίνησαν να μου παίρνουν το μυαλό. Να διευκρινίσω πως μιλάμε για ομάδες, προς αποφυγή παρεξηγήσεων! Συγκεκριμένα, ενώ περίμενα στα ΚΤΕΛ Κηφισού να έρθει το λεωφορείο για να πάω στην Πάτρα (φοιτητής τότε), όπως κοίταζα το στοιχηματικό μενού, πέφτει στην αντίληψή μου, το ματς Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού – Ορχανγκάζι. Σα να λέμε Πανηλειακός – Κουρσάρος Αρκάσας. Ομάδα με όνομα οι γηπεδούχοι κόντρα σε αντίπαλο που δεν λέει και πολλά. Ώρα με την ώρα παρατηρούσα ότι παρότι ο άσος είχε ανοίξει σε τιμές φαβορί, ξαφνικά πήρε μία τέτοια άνοδο που ήταν απίθανο, για τα δικά μου δεδομένα, να μην ψάξω τις αιτίες. Ανοίγω μια μηχανή αναζήτησης και παρατηρώ το εξής πρόβλημα: Τουρκικά δεν γνωρίζω και ούτε μπορώ να καταλάβω το νόημά τους δίχως τη βοήθεια ενός translate. Χαλάλι λέω, θα κάνω τη δουλειά μου με ότι μέσο διαθέτω. Στο μεταξύ, έχω αναχωρήσει από την Αθήνα και παρότι η διαδρομή μου φαινόταν πάντα τόσο βαρετή, εν τέλει το ότι είχα να ασχοληθεί με κάτι, με έκανε να αδιαφορήσω για ό,τι άλλο. Μετά από αρκετή ώρα ψαξίματος, συνειδητοποίησα το λόγο που η Μερσίν γύρισε αουτσάιντερ (οικονομικά προβλήματα που επέφεραν απαγόρευση μετεγγραφών)  και το τελικό σκορ, 3-5, με έκανε να ‘’αισθανθώ’’ ότι ο μπουκ είχε κάνει λάθος στις αρχικές αποδόσεις. Και τότε, ήταν που συνειδητοποίησα πως τέτοια λάθη, σε αχαρτογράφητα μονοπάτια, είναι πιο πιθανό από ποτέ να γίνουν. Έκτοτε, το στοιχηματικό μου ενδιαφέρον επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο τουρκικό ποδόσφαιρο και βρήκα την δική μου…Ιθάκη όπως ο Οδυσσέας.