Αφιέρωμα NBA: Southeast Division

ATL Hawks: Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις…

Τι έκαναν πέρσι:

Τα «γεράκια» μπορεί να τερμάτισαν στην 5η θέση της Ανατολικής περιφέρειας (43-39 ρεκόρ), αλλά δεν έπεισαν κανέναν με το μπάσκετ που έπαιξαν σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους και μόλις 2 νίκες παραπάνω από τους 9ους Heat, που έμειναν στο νήμα εκτός πλέι-οφ. Στην post-season αποκλείστηκαν από τον πρώτο γύρο, χάνοντας με 4-2 από τους Wizards, με τους Millsap και Schroder να είναι απελπιστικά μόνοι.

Ρόστερ:

Πολύ χειρότεροι αναμένεται να παρουσιαστούν φέτος οι Hawks, αφού αποδυναμώθηκαν αισθητά. Έχασαν τον μακράν καλύτερο τους παίκτη και χωρίς αντάλλαγμα, αφού το συμβόλαιο του Millsap εξέπνευσε. Ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης τους τόσο στη regular season (με 18.1 πόντους / 8.1 ριμπάουντ / 3.7 ασίστ μ.ο.) όσο και στα πλέι-οφ (24.3 πόντοι / 9.3 ριμπάουντ / 4.3 ασίστ μ.ο.). Παράλληλα με αυτόν τον τρόπο χάθηκε και το τελευταίο κομμάτι του παζλ της τρομερής ομάδας της σεζόν 2014-2015, που έφτασε μέχρι τους τελικούς της Ανατολής και ολοκλήρωσε τη regular season με 60 νίκες.

Παρελθόν αποτέλεσε και ο Howard, που αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων, συνεχίζοντας σταθερά την πτωτική του πορεία (13.5 πόντοι / 12.7 ριμπάουντ μ.ο.). Από τους βασικούς έφυγε για άλλες πολιτείες και ο Tim Hardaway Jr. που αποτέλεσε μία αξιόπιστη λύση από την περιφέρεια με 14.5 πόντους μ.ο. ενώ τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Thabo Sefolosha (7.2 πόντοι / 4.4 ριμπαουντ μ.ο.), ένας παίκτης με περιορισμένες δυνατότητες στην επίθεση, αλλά… σκυλί στην άμυνα.

Επιπλέον, αποχαιρέτησαν οι περισσότεροι βετεράνοι (Calderon, Humphries, Dunleavy) που έπιαναν θέση στο ρόστερ. Αντίστοιχα στην Ατλάντα μετακόμισαν οι Bellineli (10.5 πόντοι μ.ο.), Dedmon, Babbit και Miles Plumlee. Ο Ιταλός ως γνωστόν ξεχωρίζει για το φαρμακερό του σουτ από τη γραμμή του τριπόντου, ενώ ο δεύτερος έρχεται από συμπαθητική σεζόν στους Spurs (5.1 πόντοι / 6.5 ριμπάουντ σε 17.5 λεπτά μ.ο.) και προορίζεται για βασικός Center.

Με ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε και την παρουσία του ΕλληνοαμερικάνουTyler Dorsey, που πρόσφατα κλήθηκε ως διεθνής στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας μας. Από τους υπάρχοντες, στάσιμος έμεινε ο Kent Bazemore (11 πόντοι μ.ο.), ο Ilyasova θα συνεχίσει να δίνει πολύτιμες βοήθειες στην επίθεση (10.4 πόντοι / 5.8 ριμπάουντ μ.ο. πέρσι σε 26 ματς), ενώ σαν τη μύγα μέσα στο γάλα θα ξεχωρίζει φέτος ο Schroder, τον οποίο δείχνουν να πιστεύουν αρκετά στην Ατλάντα.

Ο Γερμανός Guard πέρσι στην πρώτη του σεζόν ως βασικός (μετά τη φυγή του Teague) ανταπεξήλθε πλήρως στο ρόλο του με 17.9 πόντους και 6.3 ασίστ μ.ο. στην κανονική περίοδο και 24.7 πόντους και 7.7 ασίστ μ.ο. στα έξι ματς των πλέι-οφ. Πολύ ενθαρρυντικό και το γεγονός πως την τελευταία 3ετια έχει λείψει μόλις σε 10 ματς.

Αν υπήρχε μία αποκάλυψη ήταν ο Taurean Prince, που άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία, που του έδωσε ο Budenholzer σε 10 ματς που τον εμπιστεύτηκε για τη βασική 5αδα. Στα πλέι-οφ μάλιστα ήταν εξαιρετικός τόσο σε άμυνα όσο και στην επίθεση (11.2 πόντοι / 5.3 ριμπάουντ μ.ο.).

Τέλος, για τη θέση του General Manager προσλήφθηκε ο Schlenk, που επί 12 έτη διετέλεσε στέλεχος (στο ίδιο πόστο) στην άκρως πετυχημένη ομάδα των Warriors.

Εκτίμηση:

Η τρέχουσα σεζόν θα είναι η πρώτη -έπειτα από 10 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας- που δεν θα δώσουν το παρών στα πλέι-οφ. Κομβική η αποχώρηση του Millsap, και κατά δεύτερο λόγο αυτές των Hardaway και Howard. Αισθητά αποδυναμωμένοι, αφού θεωρητικά ο καλύτερος καινούργιος που ήρθε είναι ο Bellineli. Ένας Schroder δε μπορεί να φέρει την... Άνοιξη. Στον Γερμανό πάντως έχουν ανατεθεί πολλές αρμοδιότητες και στην ουσία δόθηκαν τα κλειδιά, κάτι που σημαίνει πως η παρουσία του θα αποτελέσει βαρόμετρο για τη συνολική εικόνα της ομάδας. Εφικτό δείχνει στα μάτια μου το under 26.5 νικών τους (1.80/Stoiximan), αφού στην ουσία τους βλέπω να «κονταροχτυπιούνται» με τους Bulls για την αποφυγή της τελευταίας θέσης στην Ανατολική περιφέρεια.


CHA Hornets: Εξαρτημένοι από τον Kemba Walker

Τι έκαναν πέρσι:

Δεν μπόρεσαν να επαναλάβουν την προπέρσινη τους καλή πορεία. Ο Kemba Walker πάλευε ολομόναχος, αλλά δεν είχε την απαραίτητη υποστήριξη που θα περίμενε από τους συμπαίκτες του. Έτσι λοιπόν οι Hornets τερμάτισαν την 11η θέση της Ανατολής με ρεκόρ 36-46. Πολύ ενδιαφέρον το στατιστικό που τους ήθελε να χάνουν τα 17 από τα 20 ματς (3-17 ρεκόρ) στα οποία δεν αγωνίστηκε ο βασικός τους Center, Cody Zeller.

Ρόστερ:

Ένα είναι το αστέρι και δε μπορεί να επισκιαστεί ούτε από την έλευση του Howard, του οποίου η καριέρα έχει πάρει την κατιούσα. Φυσικά αναφέρομαι στον Kemba Walker, τον μακράν πολυτιμότερο παίκτη και πέρσι των «σφηκών» με 23.2 πόντους (ρεκόρ καριέρας) και 5.5 ασίστ μ.ο με ευστοχία 44.4% στα δίποντα και 39.9% στα τρίποντα.

Θετική η συμφωνία με τον Carter-Williams, που μπορεί να έχει μερικά ποιοτικά λεπτά όταν θα παίρνει ανάσες ο Walker. Μένει να δούμε τη συνύπαρξη και συνεργασία του με τον Howard, που θα αποτελέσει τον βασικό Center. Αν υπάρξει χημεία ανάμεσα στους δύο παίκτες τα οφέλη θα είναι πολλαπλά. Πάντως, ο «superman» έρχεται από κάκιστη σεζόν στους Hawks, καταγράφοντας τα χειρότερα νούμερα (13.5 πόντοι / 12.7 ριμπάουντ μ.ο.) μετά τη rookie σεζόν του, ενώ στα πλέι-οφ υπήρξε ακόμα πιο απογοητευτικός (8 πόντοι μ.ο.).

Πιο λειψή η περιφέρεια χωρίς τον Bellineli, που κακά τα ψέματα έδινε λύσεις από τα 7.25 (10.5 πόντοι μ.ο.) και αποτέλεσε έμψυχο αντάλλαγμα (μαζί με τον Miles Plumlee) για τη μετακίνηση του Howard στο Σάρλοτ. Τέλος, αποχώρησε και ο έμπειρος πλέι μέκερ Sessions (6.2 πόντοι μ.ο.).

Θα εξαρτηθούν πολλά από το αν ο Howard ταιριάξει στο πειθαρχημένο σύνολο του Clifford, δείξει δηλαδή την απαραίτητη διάθεση να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της ομάδας του. Ο Kemba Walker θα μονοπωλεί στην επίθεση, κομβική θα είναι και η παρουσία του Batum, που αν είναι υγιής θα αποτελέσει το στήριγμα του Walker στην επίθεση, ενώ περιμένω ακόμα μεγαλύτερη εξέλιξη από τον Frank Kaminsky, που ήταν η ευχάριστη έκπληξη της περασμένης σεζόν.

Τα βλέμματα θα είναι στραμμένα και στον rookie (No.11) Malin Monk, που έρχεται από τη μία και μοναδική του σεζόν στο κολλέγιο του Kentucky με τη φήμη του «φονικού» σκόρερ (19.8 πόντοι μ.ο.).

Εκτίμηση:

Φέτος δείχνει εφικτό να επιστρέψουν στα πλέι-οφ. Βοηθάει και το γεγονός πως αποδυναμώθηκαν αισθητά τρεις από τις πιο σταθερές αξίες της Ανατολής (Hawks, Pacers, Bulls). Κανένας λόγος ενασχόλησης σε αποδόσεις 1.35-1.40 για να παίξουν στην post-season. Πριν λίγες μέρες προσφέρονταν και ελαφρώς ψηλότερα (1.60 στον Stoiximan), αλλά και πάλι θα το ήθελα ένα κλικ πιο πάνω. Στην ουσία μόνο 4 θέσεις φαίνονται καπαρωμένες στην Ανατολική περιφέρεια. Για τα άλλα τέσσερα εισιτήρια θα δώσουν μάχη κατά πάσα πιθανότητα οι Hornets και άλλες τέσσερις ομάδες (Bucks, Heat, Pistons, Sixers). Το όριο των συνολικών τους νικών στο 42.5 είναι δίκαιο.

Το (μακροχρόνιο) στοίχημα που έχει ενδιαφέρον και προτάθηκε στο πινακάκι από νωρίς είναι το over 21.6 πόντων μ.ο. του Kemba Walker, το οποίο ανέβηκε κατά 0.4 πόντους (22 πλέον στον Stoiximan). Ο ηγέτης των «σφηκών» πέρσι ολοκλήρωσε τη σεζόν με 23.2 πόντους μ.ο. παίζοντας 34.7 λεπτά μ.ο. και επιχειρώντας 18.3 σουτ μ.ο. ανά αγώνα (2 παραπάνω σε σχέση με την προπερασμένη σεζόν). Αναλυτικά, τα ποσοστά του ήταν 44% στα δίποντα, 39.9% στα τρίποντα και 84.7% από τη γραμμή των ελεύθερων βολών.


MIA Heat: Η χημεία το δυνατό τους όπλο

Τι έκαναν πέρσι:

Με τους χειρότερους οιωνούς ξεκίνησε η περσινή σεζόν. Ο πιστός στρατιώτης της ομάδας επί 14 συναπτά έτη, που εξελίχθηκε σε παίκτη-σύμβολο στο Μαϊάμι, Dwane Wade, μετακόμισε στη γενέτειρα του, το Σικάγο, τη στιγμή που ο Pat Riley (αφεντικό των Heat) με άκομψο τρόπο και τελείως άδοξα τερμάτισε την καριέρα του Chris Bosh λόγω των σοβαρού προβλήματος υγείας (θρόμβωση στο αίμα) που αντιμετώπιζε.

Έτσι το φίδι από την τρύπα κλήθηκαν να βγάλουν οι Dragic και Whiteside, ενώ πολύτιμη ήταν η συνεισφορά και δύο παικτών που στη Φλόριντα έβγαλαν τον καλύτερο τους εαυτό. Ο λόγος για τους James Johnson (12.8 πόντοι / 4.9 ριμπάουντ / 1.1 μπλοκ μ.ο.) και Dion Waiters (15.8 πόντοι / 4.3 ασίστ / 3.3 ριμπάουντ μ.ο.). Σε συνδυασμό με το ταλέντο, την όρεξη και το απαράμιλλο πάθος που έδειξε η new generation της ομάδας (Tyler Johnson, Josh Richardson, Justice Winslow), αλλά και τα προπονητικά τρικ του Spoelstra οι Heat έμειναν οριακά εκτός των play-of, υστερώντας στην ισοβαθμία με τους Bulls.

Λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες σίγουρα η πορεία τους ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Το γούρι τους μπορούμε να πούμε πως ήταν ο Okaro White, γνωστός στο ελληνικό κοινό από τη θητεία του στον Άρη τη σεζόν 2015-2016. Επιστρατεύτηκε στις 17 Ιανουαρίου με αφορμή τον τραυματισμό του Winslow και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Οι Heat έγιναν η πιο «καυτή» ομάδα για τον επόμενο μήνα με 12 σερί νίκες! Έκλεισαν τη σεζόν με απολογισμό 30 νίκες σε 41 αγώνες (30-11) για να έρθει σε απόλυτη ισορροπία το ρεκόρ τους (41-41), κερδίζοντας μάλιστα δύο φορές τους Rockets (2-0), τρεις φορές τους φιναλίστ των τελικών, Cavaliers (3-1) και μία τους πρωταθλητές Warriors (1-1).

Ρόστερ:

Οι Heat διατήρησαν σε ακέραιο βαθμό τον κορμό τους. Ενδιαφέρουσα η προοπτική της συνεργασίας με τον Kelly Olynyk (9 πόντοι / 4.8 ριμπάουντ μ.ο.), ένας παίκτης που με τα σωματικά και αθλητικά του προσόντα μπορεί να μη γεμίζει το μάτι, αλλά διαθέτει μπασκετικό IQ και αυτός ήταν ο λόγος που αρκετές φορές έκανε… παπάδες υπό τις οδηγίες του Brad Stevens στους Celtics. Θα πλαισιώσει στη θέση των Center τον Whiteside, δίνοντας λύση στα σουτ από μέση και μακρινή απόσταση, αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο του όπλο. Αυτός και ο rookie Adebayo είναι οι μοναδικοί δύο νέοι παίκτες στο ρόστερ.

Κατά τα άλλα, ο Dragic θα είναι ο παίκτης που θα κινεί τα νήματα στην επίθεση. Ο Σλοβένος Guard πέρσι είχε 20.3 πόντους και 5.8 ασίστ μ.ο. σε 33.7 λεπτά μ.ο. συμμετοχής και θυμήθηκε τις τρομερές του επιδόσεις στους Suns τη σεζόν 2013-2014 (20.3π πόντοι / 5.9 ασίστ μ.ο.). Παράλληλα έρχεται και από τις εξωπραγματικές εμφανίσεις στο Eurobasket, όπου οδήγησε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου την Σλοβενία. Ανακηρύχθηκε MVP του τουρνουά με 22.6 πόντους, 4.4 ριμπάουντ και 5.1 ασίστ μ.ο. σε 28 λεπτά συμμετοχής!

Εκτίμηση:

Από την ίδια αφετηρία ξεκινούν φέτος οι Heat. Μηδαμινές οι αλλαγές στο ρόστερ, δύο νέες προσθήκες (Olynyk, Adebayo) και καμία απολύτως αποχώρηση παίκτη. Πολλά θα εξαρτηθούν από το κατά πόσο θα παραμείνει υγιής ο Dragic, που θα είναι και φέτος καταλύτης, αλλά και από παίκτες όπως οι James Johnson, Waiters, Winslow και Tyler Johnson, που υπό τις οδηγίες του Spoelstra πέρσι έβγαλαν τον καλύτερο τους εαυτό. Οριακό φαίνεται στα μάτια μου το όριο των νικών τους στο 43.5.

Πέρσι με τραγική εκκίνηση (11-30) και τρομερό ντεμαράζ στο δεύτερο μισό (30-11 ρεκόρ) έφτασαν τις 41 νίκες. Φέτος αν συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν μπορούν να χτυπήσουν και καλό πλασάρισμα με πλεονέκτημα έδρας ενόψει του πρώτου γύρου των πλέι-οφ. Όπως και να έχει η είσοδος στα πλέι-οφ θεωρείται μάλλον δεδομένη, αυτό αποτυπώνεται και από τις αποδόσεις με τον Stoiximan να προσφέρει στο 1.25 αυτό το ενδεχόμενο. Στην 5η με 6η θέση τους περιμένω να τερματίζουν, αλλά δε θα μου προξενήσει εντύπωση αν χτυπήσουν και την 4η θέση.


ORL Magic: Η πιο… ΜΕΤΡΙΑ ομάδα του ΝΒΑ

Τι έκαναν πέρσι:

Για ομάδα που συμμετέχει σε αυτό το μεγάλο show που λέγεται NBA έπαιξαν αποκρουστικό μπάσκετ. Είχαν κάποιες θετικές αναλαμπές (πχ. εκτός έδρας νίκες με Spurs και Thunder), αλλά ως εκεί. Ειδικά μετά την ακατανόητη ανταλλαγή με τους Raptors, όπου απέκτησαν τον Terrence Ross, παραχωρώντας τον Ibaka, έπιασαν πάτο. Ολοκλήρωσαν τη σεζόν με ρεκόρ 8-17, γράφοντας στο προτελευταίο παιχνίδι τους την πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας τους με τη συντριβή από τους Bulls (122-75) να είναι η πιο βαριά ήττα τους μέχρι στιγμής.

Ρόστερ:

Διατήρησαν ανέπαφο τον κορμό τους, που αποτελείται από παίκτες όπως οι Payton, Fournier, Aaron Gordon και Vucevic και ενισχύθηκαν σε όλες τις θέσεις. Ξεχωρίζει η περίπτωση του Jonathan Simmons, που ήταν έκπληξη πως τον άφησε να φύγει ο Popovic στους Spurs. Ξεπετάχτηκε στην ουσία στα πλέι-οφ, τελειώνοντας με 13.8 πόντους μ.ο. την ημιτελική σειρά με τους Rockets, παίζοντας μεταξύ άλλων και εκπληκτική άμυνα πάνω στον Harden, ενώ στους τελικούς της περιφέρειας με τους Warriors πρόσφερε 15.3 πόντους μ.ο.

Αναμένεται να βοηθήσει αρκετά και ο Arron Afflalo, ο οποίος όμως έρχεται από μετριότατη σεζόν στους Kings (8.4 πόντοι μ.ο. σε 26 λεπτά), αλλά στο Ορλάντο βίωσε τις καλύτερες του μέρες. Πιο συγκεκριμένα τη σεζόν 2013-2014 παίζοντας 35 λεπτά μ.ο. είχε την πιο παραγωγική του σεζόν με 18.2 πόντους μ.ο. σουτάροντας με 42.7% από τα 7.25. Άλλες τρεις χρήσιμες προσθήκες είναι αυτές των D.J. Augustiin (7.9 πόντοι μ.ο.), Shelvin Mack (7.8 πόντοι μ.ο.) και Speights (8.7 πόντοι / 4.5 ριμπάουντ μ.ο. σε 15.7 λεπτά). Από τους αποχωρήσαντες ο μοναδικός που θα λείψει κάπως είναι ο Jeff Green (9.2 πόντοι μ.ο.).

Εκτίμηση:

Θέλει προσπάθεια για να τα πάνε χειρότερα από πέρσι. Ο Vogel είναι καλός προπονητής όσο και αν δε φάνηκε στην πρώτη του σεζόν στο Ορλάντο. Στην Ιντιανάπολη με τους Pacers άφησε σπουδαίο έργο. Θετικότατο το γεγονός πως ο κορμός παρέμεινε ίδιος, προσθέτοντας μερικές πινελιές ποιότητας κυρίως με τους Simmons και Afflalo. Την περασμένη σεζόν κουτσά στραβά έφτασαν τις 29 νίκες, φέτος που στη θεωρία δείχνουν ενισχυμένοι το όριο τους προσφέρεται στο 33.5. Η αλήθεια είναι πως θα το ήθελα ελαφρώς πιο χαμηλά για να έμπαινα σε διαδικασία σκέψης να πόνταρα πάνω τους, μιας και οι Magic δε το κρύβω πως είναι για τα (στοιχηματικά) γούστα μου μία από τις πιο αδιάφορες ομάδες στο ΝΒΑ.

Πώς να τους στηρίξεις κιόλας όταν ο Γάλλος Evan Fournier θα αποτελέσει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και φέτος το πιο ισχυρό επιθετικό τους όπλο. Ένας παίκτης με μέτρια ποσοστά ευστοχίας (43.9% εντός πεδιάς, 35.6% στα τρίποντα), που βγαίνει μπροστά στην επίθεση και έχει αναλάβει το ρόλο του σκόρερ αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος σουτέρ.


WAS Wizards: Μόνιμη «πληγή» ο πάγκος

Τι έκαναν πέρσι:

Τερμάτισαν με χαρακτηριστική ευκολία στην 4η θέση της Ανατολής στη regular season, ενώ στα πλέι-οφ έφτασαν μια ανάσα από τους τελικούς, που αποτελεί τον διακαή τους πόθο. Τρομερό το ντεμεράζ νικών τους από 6 Γενάρη μέχρι τη διακοπή για το All star break στις 14 Φλεβάρη, αφού σε αυτό το χρονικό διάστημα έτρεξαν σερί 17-3, με τις 2/3 ήττες να έρχονται από Celtics (εκτός) και Cavs (εντός), τους δύο πρωτοπόρους δηλαδή της περιφέρειας τους.

Στον πρώτο γύρο της post-season απέκλεισαν (με σκορ 4-2) τους Hawks, ενώ η ημιτελική σειρά με τους Celtics μας αποζημίωσε στο έπακρο σε όλα τα επίπεδα. Σε όλα τα ματς μίλησε ο νόμος της έδρας, αφού δεν υπήρξε κανένα break, αλλά στο τέλος ήταν αυτοί που ήπιαν το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού. Με 109.2 πόντους μ.ο. είχαν την 2η πιο παραγωγική επίθεση της περιφέρειας τους και την 5η συνολικά καλύτερη στο ΝΒΑ.

Ρόστερ:

Ο κορμός τους διατηρήθηκε με τη βασική 5αδα (Wall – Beal – Porter – Morris - Gortat) να διαθέτει άρτια χαρακτηριστικά και να είναι μία από τις καλύτερες σύμφωνα με τον παράγοντα της στατιστικής. Σε αυτό που υστερούν όμως είναι στην έλλειψη εναλλακτικών επιλογών από τον πάγκο. Την περασμένη σεζόν χαρακτηριστικά, όπου υπήρχε και ο Bogdanovic, ο πάγκος τους είχε τη 2η χειρότερη επίδοση παραγωγικότητας και τερμάτισαν τελευταίοι στις κατηγορίες των ριμπάουντ, των μπλοκ και των ασίστ.

Κινητήριος μοχλός στην επίθεση θα είναι φυσικα ο Wall (23.1 πόντοι / 10.7 ασίστ / 4.2 ριμπάουντ / 2 κλεψίματα μ.ο.), ένας από τους πιο πλήρεις Point Guard στο NBA, που ακούγεται πως φέτος δούλεψε αρκετά και στο σουτ μακρινής απόστασης (με μόλις 32.7% σούταρε πέρσι από τα 7.25), αφού το τρίποντο δεν ήταν ποτέ του το δυνατό σημείο, σε αντίθεση με αυτό από μέση απόσταση.

Δύο παίκτες απώλεσαν, τον backup πλέι μέκερ, Brandon Jennings, που ήταν πολύ μέτριος και δεν κατάφερε να δώσει το κάτι παραπάνω και τον Κροάτη bomber από τα 7.25, Bojan Bogdanovic, που προσέφερε πολύτιμες λύσεις από την περιφέρεια (12.7 πόντοι μ.ο. με 39% ευστοχία στα τρίποντα). Ουσιαστικά μόνο για τον Κροάτη Guard στεναχωριούνται, καθώς ο Frazier που ήρθε μπορεί να αποδειχτεί πιο ουσιαστικός από τον Jennings.

Επένδυσαν πολύ στον Otto Porter (13.4 πόντοι / 6.4 ριμπάουντ / 1.5 κλεψίματα μ.ο.), ένα πολύτιμο εργαλείο που κάνει όλες τις δουλειές μέσα στο παρκέ. Λίγο έλειψε βέβαια να τον χάσουν λόγω της max πρότασης που του κατέθεσαν οι Nets, την οποία και τελικά αναγκάστηκαν να ισοφαρίσουν προκειμένου να τον κρατήσουν για άλλα 4 χρόνια. Έτσι τον έδεσαν στην Ουάσινγκτον για τα επόμενα 4 χρόνια, υπογράφοντας συμβόλαιο ύψους 106.5 εκατομμυρίων δολαρίων.

Αυτομάτως με αυτή την κίνηση περιόρισαν (λόγω διαθέσιμου χώρου στο salary cup) τις επιλογές τους για να ενισχυθούν με καλούς ρολίστες ή κάποιον καταξιωμένο παίκτη. Jodie Meeks (9.1 πόντοι μ.ο. με 41% ποσοστό από τα 7.25) και Tim Frazier (7.1 πόντοι / 5.2 ασίστ μ.ο.) είναι ουσιαστικά οι μοναδικοί νεοαποκτηθέντες παίκτες της ομάδας του Scott Brooks, με τον δεύτερο να αναλαμβάνει το ρόλο του μαέστρου όταν ο Wall θα παίρνει ανάσες στον πάγκο.

Εκτίμηση:

Η χημεία και η ομοιογένεια είναι τα δύο δυνατά όπλα των «μάγων», που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν και φέτος στην περιφέρεια της Ανατολής. Δε μπορούν να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο από την είσοδο στην 4αδα, λόγω και της αποδυνάμωσης αρκετών ομάδων της Ανατολής. Με τους Raptors ουσιαστικά θα μονομαχήσουν για την 3η θέση, ενώ τα matchups με τους Celtics θα έχουν και φέτος κάτι από πολεμικό κλίμα, αφού οι δύο ομάδες είναι ευρέως γνωστό πως λατρεύουν να μισιούνται.

Το 1.06 των Wizards για να μπουν στα πλέι-οφ το λες και τόκο στην τράπεζα (στο 1.18 ήταν η αρχική τιμή), ενώ το όριο νικών τους δίνεται στο 47.5 και προφανώς είναι καλά μελετημένο και δεν προκύπτει κάποια αξία. Έτσι για την ιστορία να αναφέρω πως μόνο πέρσι (με 49) ξεπέρασαν το εν λόγω οριο (41, 44, 44 την προηγούμενη 3ετια). Γενικά είναι μία ομάδα που θα ξεκινάει και θα τελειώνει τους αγώνες της καλά, αλλά όταν (στις αρχές της 2ης περιόδου συνήθως) οι βασικοί θα παίρνουν τις απαραίτητες ανάσες θα υπάρχει πρόβλημα, μιας και ο πάγκος είναι η «αχίλλειος πτέρνα τους.