Αφιέρωμα NBA: Atlantic Division

BOS Celtics: Ανεβαίνουν επίπεδο

Τι έκαναν πέρσι:

Ότι καλύτερο μπορούσαν στην regular season, τερματίζοντας (με ρεκόρ 53-29) στην 1η θέση της Ανατολικής περιφέρειας, ξεπερνώντας (κατά 2 νίκες) το μεγάλο φαβορί, τους Cavaliers. Ενδιαφέρον στοιχείο πως σε όλους τους μήνες ο απολογισμός τους είχε θετικό πρόσημο.
Ρίχτηκαν στη μάχη των πλέι-οφ, έχοντας στην κατοχή τους το πλεονέκτημα έδρας μέχρι και τους τελικούς της περιφέρειας, όπου όπως αναμένονταν συγκρούστηκαν με τους Cavs. Νωρίτερα και στον πρώτο γύρο συγκεκριμένα, αγχώθηκαν για να ξεπεράσουν το σκόπελο των Bulls, αφού το παραλίγο σοκ με το 0-2 μετατράπηκε τελικά σε 4-2 (με 4 απανωτές νίκες), με τον τραυματισμό του Rondo να αποδεικνύεται καθοριστικός για την έκβαση της σειράς.

Στα ημιτελικά τους περίμεναν οι Wizards σε μία από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων ετών στην post-season. Έφτυσαν αίμα για να προκριθούν στους τελικούς μετά από 7 εξαντλητικά matchups (4-3), όπου επικράτησε σε όλα ο εκάστοτε γηπεδούχος. Δε κατόρθωσαν να κάνουν όμως την υπέρβαση και να εκμεταλλευτούν το πλεονέκτημα έδρας απέναντι στους πανίσχυρους Cavaliers, με την κόπωση από τα προηγούμενα απαιτητικά ματς που έδωσαν να είναι εμφανέστατη. Στην ουσία απέτυχαν παταγωδώς να σταθούν αντάξιοι των αντιπάλων τους, χάνοντας τη σειρά πανεύκολα με 4-1. Το ακόμα χειρότερο είναι πως σε όλες τις ήττες τους παραδόθηκαν αμαχητί και έχασαν με μέσο όρο διαφορά 25.7 πόντων.

Ρόστερ:

Ο Ainge επιτέλους έκανε τις κινήσεις που όλοι περίμεναν και οι Celtics είναι έτοιμοι να ανεβούν επίπεδο σε μία κυριολεκτικά «καυτή» offseason. Πολλές και ριζικές οι αλλαγές, μεταξύ άλλων έφυγε το «αστέρι» και τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν οι άλλοι δύο πιο κομβικοί παίκτες, για να εγκατασταθούν στη Βοστόνη δύο έτοιμοι all star.

Και για να μιλήσουμε με ονόματα και αριθμούς, ο Isaiah Thomas, που είχε μία δύσκολη περίοδο λόγω του θανάτου της αδερφής του, ήταν μακράν ο πιο παραγωγικός παίκτης της ομάδας με 28.9 πόντους μ.ο. και 5.9 ασίστ μ.ο. Ο Avery Bradley, νούμερο 2 της επίθεσης με 16.3 πόντους μ.ο. και 6.1 ριμπάουντ μ.ο. εκτός από την προσφορά του στην επίθεση είχε σημαντική συνεισφορά και στην άμυνα, όντας ένας εξαίρετος αμυντικός και τέλος ο Jae Crowder, που αποτέλεσε τον 3ο καλύτερο σκόρερ με 13.9 πόντους και 5.8 ριμπάουντ μ.ο.

Μόλις 4 παίκτες (Rozier, Smart, Brown, Horford) παρέμειναν στο ρόστερ σε σχέση με την περσινή σεζόν. Συνολικά 8 στον αριθμό οι αξιοσημείωτες αποχωρήσεις, εκτός από τους 3 προαναφερθέντες αποχώρησαν και άλλοι 5 που έπαιρναν σημαντικό χρόνο στο rotation του Brad Stevens. Ο λόγος για τους Amir Johnson (6.5 πόντοι / 4.6 ριμπάουντ), Kelly Olynyk (9 πόντοι / 4.8 ριμπάουντ μ.ο.), Tyler Zeller (3.5 πόντοι μ.ο.), Jonas Jerebko (3.8 πόντοι / 3.5 ριμπάουντ μ.ο.) και Gerald Green (5.6 πόντοι μ.ο.).

Αν αθροίσουμε τους πόντους των παικτών που δεν βρίσκονται φέτος στο ρόστερ το νούμερο βγαίνει στους 87.5 πόντους, απώλεσαν δηλαδή το 81% της παραγωγικότητας τους (87.5π./108π.).

Πάμε τώρα και στις αφίξεις, όπου θα έχουμε 3 νέα πρόσωπα στην βασική 5αδα. Εν αρχή ο Irving, που εμφανίζεται πιο έτοιμος και ώριμος από ποτέ να πάρει ηγετικό ρόλο στην ομάδα που παίζει. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που ράγισε το γυαλί με τους Cavs και στην προκειμένη με τον James. Η περασμένη σεζόν ήταν μακράν η πιο παραγωγική και καλύτερη στην καριέρα του με 25.2 πόντους και 5.8 ασίστ μ.ο.

Ο έτερος all star παίκτης είναι ο Hayward, που δείχνει επίσης έτοιμος για να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία πιο φιλόδοξη ομάδα από τους Jazz, τους οποίους πήρε από το χεράκι και τους οδήγησε στα ημιτελικά των πλέι-οφ της Δύσης με 21.9 πόντους και 5.4 ριμπάουντ μ.ο. στην κανονική περίοδο και 24.1 πόντους και στην postseason. Ένας από τους βασικούς λόγους που πείστηκε να αγωνιστεί στους Celtics ήταν και η προοπτική της συνεργασίας του με τον Stevens. Στην ουσία πρόκειται για τον μέντορα του. Οι δύο άντρες θα σμίξουν ξανά μετά από 7 χρόνια από την κοινή τους θητεία στο κολλέγιο του Butler, όπου στο March Madness του 2010 έφτασαν μία ανάσα από τον τίτλο, χάνοντας στις λεπτομέρειες από το Duke.

Ο τρίτος της παρέας είναι ο Markus Morris (14 πόντοι / 4.6 ριμπάουντ μ.ο.),που ήρθε από το Ντιτρόιτ στα πλαίσια της ανταλλαγής του Bradley στους Pistons και αναμένεται να βοηθήσει στον τομέα των ριμπάουντ, που πέρσι είχαν πρόβλημα (4η χειρότερη επίδοση με 42 μ.ο.).

Δε μπορούμε να παραλείψουμε και την περίπτωση Jayson Tatum, που επέλεξαν στο Νο.3 της λοταρίας του draft. Ο 19χρονος Forward πραγματοποίησε μία σειρά εκθαμβωτικών εμφανίσεων στο Summer League (18.2 πόντοι / 8.8 ριμπάουντ μ.ο.) και είναι ένας από τους πιο υποσχόμενους rookie του NBA. Βελτιωμένος -ως 2ετης- αναμένεται να παρουσιαστεί ο Jaylen Brown, που έδειξε κάποια ενθαρρυντικά στοιχεία όσο χρησιμοποιήθηκε πέρσι.

Από τους υπόλοιπους νεοαποκτηθέντες ξεχωρίζει ο Aaron Baynes (4.9 πόντοι / 4.4 ριμπάουντ μ.ο.), ένας από τους πιο εύστοχους Center από τη γραμμή των ελεύθερων βολών, που μέχρι στιγμής όμως καταλάμβανε πολύ μικρό χρόνο συμμετοχής σε όποια ομάδα και αν έπαιξε και ο Γερμανός Daniel Theis, που άφησε υποσχέσεις με τις εμφανίσεις του στο πρόσφατο Ευρωμπάσκετ, ειδικά απέναντι σε Γάλλους (22 πόντοι / 6 ριμπάουντ) και Ισπανούς (15 πόντοι / 4 ριμπάουντ ) στη νοκ-άουτ φάση. Τέλος, ο Shane Larkin μετά από ένα διάλλειμα στην Ευρώπη (Baskonia) επιστρέφει στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ για χάρη των «κελτών»,

Εκτίμηση:

Ένα είναι το ζητούμενο για τον Stevens, αφού είναι δεδομένο πως το ταλέντο περισσεύει και έχει τα όπλα για να χτίσει το οικοδόμημα που όλοι ονειρεύονται. Να βρει τρόπο να μπολιάσει γρήγορα τους πολλούς νέους παίκτες στην φιλοσοφία της ομάδας. Το μόνο αρνητικό λοιπόν η έλλειψη χημείας και ομοιογένειας. Επίσης από τη στιγμή που δεν αποκτήθηκε αξιόπιστος Center ο Stevens θα εφαρμόζει κατά κόρον το λεγόμενο small ball (κοντά σχήματα), με τον Horford στη θέση 5.

Το όριο των νικών τους έχει τοποθετηθεί ψηλά (55.5) για μία εντελώς καινούργια ομάδα που απαιτείται χρόνος για να «χτιστεί». Το παρελθόν έχει δείξει πως είναι δύσκολο να «δέσουν» πολλοί καινούργιοι παίκτες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Άλλωστε η βασική σύνθεση των «κελτών» θα αλλάξει κατά 4/5, με τον Horford να είναι ο μοναδικός βασικός σε σχέση με την περασμένη σεζόν. Μακριά λοιπόν από οποιοδήποτε στοίχημα υπέρ τους μέχρι να τους δούμε εντός παρκέ. Ούτε το 3.30 για να κατακτήσουν την Ανατολική περιφέρεια μου κάνει αίσθηση, αφού οι Cavs παρά τη φυγή του Irving παρουσιάζονται αρκετά ενισχυμένοι.


BKN Nets: Κάτι καλό ετοιμάζεται

Τι έκαναν πέρσι:

Συνυφασμένοι με την τακτική του tanking οι Nets τα δύο τελευταία χρόνια. Ωστόσο πέρσι το νεανικό σύνολο του Atkinson -παρά την έλλειψη ταλέντου στο ρόστερ- επέδειξε μία ακαταμάχητη μαχητικότητα. Στο τέλος βέβαια επιβεβαίωσαν όλες τις προβλέψεις που τους ήθελαν να τερματίζουν στην τελευταία θέση της Ανατολικής περιφέρειας, έχοντας το χειρότερο ρεκόρ (20-62) σε όλο το ΝΒΑ.
Πολύ φτωχό αποδείχτηκε το ρόστερ και στην πράξη. Σαν τη μύγα μέσα στο γάλα ξεχώρισε ο Brook Lopez, ενώ αποδυναμώθηκαν αρκετά με τον τραυματισμό του Jeremy Lin, που έχασε πάνω από τους μισούς αγώνες της σεζόν, δίνοντας το παρών μόνο στα 36 από τα 82 ματς.

Ενδιαφέροντα στατιστικά πως παρότι ήταν η ομάδα με το χειρότερο ρεκόρ είχαν τη 12η καλύτερη επίθεση (με 105.8 πόντους μ.ο.). Επιπλέον, ήταν στην 6η θέση της λίστας με τις πιο εύστοχες ομάδες στα τρίποντα και πρώτοι στο pace, αφού εκδήλωναν τις επιθέσεις τους πιο γρήγορα από κάθε άλλη ομάδα. Highlight η εκκωφαντική νίκη στη Νέα Ορλεάνη σε βάρος των Pelicans του Anthony Davis, τους οποίους διέσυραν με 114-143! Επίσης, λίγες στροφές πριν το τέλος της regular season συνέτριψαν και τους Sixers με 141-118.

Ρόστερ:

Έπειτα από 9 συναπτά έτη αδιάλειπτης παρουσίας ο Brook Lopez αποχώρησε. Ο 29χρονος Center ήταν μακράν ότι καλύτερο είχαν να επιδείξουν τα τελευταία χρόνια και αποτελούσε σταθερά την κυριότερη πηγή κινδύνου για τους αντιπάλους. Εξαιρετικός σουτέρ από μέση απόσταση, πανίσχυρος μέσα στο «ζωγραφιστό», 18.8 πόντους κατά μέσο όρο κατέγραψε από το 2008 και μετά, συμπεριλαμβανομένου και της rookie χρονιάς του.

Δυσαναπλήρωτο το κενό του ειδικά στη συγκεκριμένη θέση. Βέβαια προκειμένου του χρόνου να τον χάσουν χωρίς αντάλλαγμα αποφάσισαν να τον παραχωρήσουν στους Lakers για χάρη του D’ Angello Russell (15.6 πόντοι / 4.8 ασίστ / 3.5 ριμπάουντ μ.ο.), που ήρθε πακέτο μαζί με τον Mozgov για να θωρακίσει τη front line. Ο Russell αναμένεται να γίνει ο νέος και μελλοντικός ηγέτης των Nets, οι οποίοι έχουν επενδύσει πολλά πάνω στο ταλέντο του, «χτίζοντας» ουσιαστικά μια ομάδα γύρω του.

Μαζί με τον Lin θα συνθέσουν ένα σούπερ δίδυμο (για τα δεδομένα τους) στα Guard και στις θέσεις 1-2, ενώ για τη θέση του Small Forward αποκτήθηκε ο DeMarre Carroll, που δε θα ζει πλέον στη σκιά των Lowry και DeRozan. Αξιόπιστη λύση για τα μακρινά σουτ μπορεί να αποτελέσει και o Allen Crabbe, που ήρθε από το Πόρτλαντ, ενώ αποκτήθηκε και ο Tyler Zeller, που την περσινή σεζόν στους Celtics πέρασε απαρατήρητος λόγω και του μικρού χρόνου συμμετοχής του.

Εκτίμηση:

Σκαλί-σκαλί ανεβαίνουν οι Nets. Φέτος δεν υπάρχει άλλος στόχος πέρα από την αγωνιστική τους βελτίωση. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν, αφού έφυγε μόνο ο Brook Lopez. Αντιθέτως μαζί με τον D’ Angelo Russell, που μπορεί να δείξει την αξία του σε άλλη μία ομάδα που δεν έχει το άγχος και την πίεση του πρωταθλητισμού ήρθαν άλλοι τέσσερις παίκτες που μπορούν να τους δώσουν το κάτι παραπάνω.
Με την αισθητή αποδυνάμωση των Bulls και των Hawks το πιθανότερο είναι να αποφύγουν την τελευταία θέση στην Ανατολική περιφέρεια.

Κανένα ενδιαφέρον δεν παρουσιάζει σαν όριο οι 27.5 νίκες τους. Τις δύο προηγούμενες σεζόν πάντως μετά βίας έφτασαν τις 20 (πέρσι 20, πρόπερσι 21). Το μόνο σίγουρο πως θα «πυροβολούν» ακατάπαυστα από την περιφέρεια, πράγμα που σημαίνει αμέτρητα τρίποντα, θα εκδηλώνουν τις επιθέσεις τους πιο γρήγορα και από τη… σκιά τους, η άμυνα προφανώς θα είναι η «αχίλλειος πτέρνα» τους, όποτε θα τους δούμε να συμμετέχουν σε πολλά ματς με υψηλό σκορ (για τους λάτρεις των over). Λογικό και επόμενο όταν τα δύο βασικά τους Guard είναι ο Russell με τον Lin.


NY Knicks: Το νέο αστέρι είναι εδώ και είναι ύψους 2.21

Τι έκαναν πέρσι:

Παταγώδης αποτυχία παρά τις φιλοδοξίες που είχαν δημιουργηθεί με την έλευση του Rose. Δεν πίστεψαν ποτέ στα αλήθεια ούτε διεκδίκησαν την προοπτική των πλέι-οφ, τερματίζοντας με το 6ο χειρότερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (31-51). Ηλιαχτίδα στο σκοτάδι που περιέβαλλε το Madison Square Garden ήταν ο Λετονός γίγαντας Kristaps Porzingis, ο οποίος σαν δευτεροετής πλέον έκανε το μπαμ και εκτόξευσε στα ύψη τα νούμερα που είχε ως rookie. Τελείωσε τη σεζόν με 18.1 πόντους, 7.2 ριμπάουντ και 2 κοψίματα μ.ο. παίζοντας 4 λεπτά περισσότερο (32.8’ έναντι 28.4’) από την πρώτη του σεζόν, αυξάνοντας παράλληλα και τις επιθέσεις που εκδήλωνε (15 έναντι 12.3).

Ρόστερ:

Τέλος εποχής για τον Carmelo Anthony (1ος σκόρερ πέρσι με 22.5 πόντους μ.ο.), ο οποίος επιθυμούσε διακαώς ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του και το βρήκε στους Thunder. Έτσι οι Knicks ενισχύθηκαν με δύο παίκτες από την ομάδα της Οκλαχόμα, τον Τούρκο Center Kanter (14.3 πόντοι / 6.7 ριμπάουντ σε 21.3 λεπτά μ.ο.) και τον McDermott (10.2 πόντοι μ.ο. με Bulls / 6.6 πόντοι μ.ο. στους Thunder), έναν δεινό σουτέρ τριών πόντων, που αλλάζει ξανά στέγη μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Η άλλη μεγάλη απώλεια ακούει στο όνομα Derrick Rose, που παρά τους 18 πόντους μ.ο. που πέτυχε δεν «κούμπωσε» ποτέ στα αλήθεια με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να ψάξει αλλού την τύχη του.

Στα draft επέλεξαν στο Νο.8 τον 18χρονο Γάλλο Frank Ntilikina, για τον οποίο ορέγονταν σαν τρελός και ο Carlisle (head coach των Μavericks). Το πείραμα και το ρίσκο με τον Porzingis έπιασε και έτσι οι Knicks αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον ίδιο (ευρωπαϊκό) δρόμο για το μελλοντικό αστέρι τους. Φέρονται διατεθειμένοι να επενδύσουν πάνω στο ταλέντο του και να του δώσουν από φέτος σημαντικές αρμοδιότητες στη θέση του πλέι-μέκερ, με τον νεοφερμένο και σαφώς πιο έμπειρο Ramon Sessions να έχει το ρόλο του μέντορα του στην ομαλή ένταξη του στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.

Είδηση αποτελεί και η επιστροφή του Tim Hardaway Jr. στη Νέα Υόρκη. Πιο ώριμος από ποτέ για τη δεύτερη θητεία στους Knicks, οι οποίοι θυμίζω πως τον είχαν επιλέξει στο draft του 2013. Έρχεται από εντυπωσιακή σεζόν με τη φανέλα των Hawks, όπου σε 30 λεπτά συμμετοχής σημείωσε 14.5 πόντους μ.ο.

Νέο πρόσωπο και ο Michael Beasley, που μπορεί να είναι προβληματικός σαν χαρακτήρας, αλλά αδιαπραγμάτευτο είναι το γεγονός πως ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι (9.4 πόντοι μ.ο. σε 14 λεπτά πέρσι με Bucks), ενώ εμπειρία θα προσδώσει και η παρουσία του Jarrett Jack, που πέρσι είχε μηδαμινή παρουσία (2 ματς με Pelicans).

Το κέρδος της περσινής μετριότατης σεζόν πάντως ήταν ο Ισπανός Willy Hernangomez, που ξεπετάχτηκε από το πουθενά και τελείωσε τη χρονιά με 8.2 πόντους και 7 ριμπάουντ μ.ο. σε 18.4 λεπτά συμμετοχής, κάνοντας συνολικά 11 double double. Με τέτοια νούμερα φέτος αναμένεται να πάρει ακόμα μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής, αν και η έλευση του Kanter περιπλέκει κάπως τα πράγματα, αφού υπάρχουν άλλοι δύο (πιο έμπειροι) Center, ο Noah με τον O’Quinn. Αν δεν αποτελέσει και φέτος μόνο κομμάτι του rotation ο Ισπανός έχει όλα τα φόντα να αποτελέσει τον μελλοντικό Center των Knicks. Εκπληκτικά τα νούμερα του όταν αγωνίστηκε 30+ λεπτά. Σε οκτώ αγώνες συνέβη αυτό, τελειώνοντας με 15.1 πόντους και 10.7 ριμπάουντ μ.ο.

Εκτίμηση:

Η σκυτάλη έχει παραδοθεί από τον Carmelo Anthony στο νέο αστέρι του «μεγάλου μύλου», που δεν είναι άλλο από τον Kristaps Porzingis και τα τρομερά αθλητικά και σωματικά του προσόντα, για τα οποία παραμιλάει ο μπασκετικός κόσμος των ΗΠΑ. Ο Anthony καλώς αποτέλεσε παρελθόν, αφού είχε επέλθει κορεσμός στη σχέση του με τους Knicks. Ούτε διψασμένος όπως τον παλιό καλό καιρό ήταν, ούτε ιδιαίτερο κίνητρο να αποδείξει πράγματα είχε και μόνο ζημιά μπορούσε να κάνει στη νέα προσπάθεια του Hornacek, ο οποίος μετά την αποχώρηση του Phil Jackson θα μπορεί να επιτελεί το έργο του αμέριμνος.

Τελείως random η επιλογή για over/under στις συνολικές τους νίκες. Πέρσι έκαναν 31, πρόπερσι 32 και φέτος το όριο τοποθετείται στο 30.5. Προφανώς δε γίνεται λόγος ούτε για πλέι-οφ, υπάρχουν άλλα 3.40 στην αγορά με πολύ μεγαλύτερη αξία. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως παρέμεινε στο ίδια επίπεδα το line των νικών τους μετά την επισημοποίηση της αποχώρησης του Carmelo Anthony, που θεωρητικά τους αποδυναμώνει.


PHI Sixers: Το μέλλον τους ανήκει

Τι έκαναν πέρσι:
Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του Embiid στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, τόσο όσον αφορά τις προσωπικές επιδόσεις του Καμερουνέζου Center (20.2 πόντοι / 7.8 ριμπάουντ / 2.5 μπλοκ μ.ο. σε 25.4 λεπτά συμμετοχής), όσο και για τη συνολική εικόνα της ομάδας, που έθεσε τις βάσεις για να «χτιστεί» ένα γερό οικοδόμημα στο άμεσο μέλλον. Στάθηκε άτυχος όμως, καθώς λόγω τραυματισμού πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε 31 ματς (από τα 82 συνολικά). Ο παίκτης που άδραξε αυτή την ευκαιρία για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του ήταν ο Κροάτης Dario Saric, ο οποίος στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ είχε εντυπωσιακά νούμερα (12.8 πόντοι / 6/3 ριμπάουντ μ.ο. σε 26.3 λεπτά συμμετοχής). Τελείωσαν τη σεζόν με 28 νίκες (28-54), όσες δηλαδή είχαν αθροιστικά τα δύο προηγούμενα έτη (10+18), υποπίπτοντας στα περισσότερα λάθη (16.7 μ.ο.) ανά αγώνα.

Ρόστερ:

Οι Sixers διαθέτουν μια πλειάδα παικτών με λαμπρό μέλλον. Σχεδόν οι μισοί που απαρτίζουν το ρόστερ είναι είτε πρωτοετείς είτε δευτεροετείς. Κάποιους από αυτούς βέβαια τους έχει χτυπήσει η γνωστή κατάρα των rookie που επιλέγονται στο Νο.1 των draft. Πρόπερσι ήταν ο Embiid, πέρσι ο Ben Simmons και φέτος ο Markelle Fultz, που γύρισε τον αστράγαλο του στην πρώτη παρουσία του στο Summer League, με αποτέλεσμα να χάσει ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας και να μένει πίσω σε φυσική κατάσταση. Ο εν λόγω καλαθοσφαιριστής ήταν ο πιο περιζήτητος από τα κολλέγια, αφού πέρσι με το πανεπιστήμιο του Ουάσινγκτον είχε 23.2 πόντους, 5.7 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ, σουτάροντας με 41.3% από τη γραμμή του τριπόντου.

Στο ρόστερ υπάρχει επίσης ο Jahlil Okafor, που αν είχε λίγο το μυαλό του στο κεφάλι θα μπορούσε να είχε καλύτερη εξέλιξη. Κράτησαν τον Covington, που παρουσίασε μεγάλη βελτίωση στο παιχνίδι του στο τελευταίο 2μηνο (15.6 πόντοι μ.ο. σα 23 τελευταία ματς), ενώ άριστες εντυπώσεις (όσο έπαιξαν) πέρσι άφησαν οι Mc Connell (6.9 πόντοι / 6.6 ασίστ μ.ο. σε 26.3 λεπτά) και Holmes (9.8 πόντοι / 5.5 ριμπάουντ μ.ο. σε 21 λεπτά).
Παράλληλα φέτος αποφάσισαν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να κλείσουν συμφωνίες και με παίκτες ήδη έτοιμους για να πρωταγωνιστήσουν όπως τον J.J. Redick (15 πόντοι μ.ο. με 42.9% ευστοχία στα τρίποντα), έναν από τους πιο «φονικούς» σουτέρ τριών πόντων και ο Amir Johnson (6.5 πόντοι / 4.6 ριμπάουντ μ.ο. σε 20 λεπτά).

Μέρος στην προετοιμασία τους πήραν δύο παίκτες, ο Kris Humphries, που μετά τους Hawks (4.6 πόντοι / 3.7 ριμπάουντ σε 12.3 λεπτά μ.ο) ψάχνει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του και ο 35αρης πλέον Emeka Okafor (ξάδερφος του Jahlil Okafor), που επιστρέφει δριμύτερος στο ΝΒΑ μετά από 4 χρόνια. Τελευταία του παρουσία στους Wizards τη σεζόν 2013-2014 με 9.7 πόντους, 8.8 ριμπάουντ και 1.7 μπλοκ μ.ο. σε 26 λεπτά συμμετοχής. Σημειωτέον πως έχει ανακηρυχτεί ως ο καλύτερος rookie της φουρνιάς του 2004-2005.

Τέλος, αποχαιρέτησαν οι Gerald Henderson (9.2 πόντοι μ.ο.) και Sergio Rodriguez (7.8 πόντοι / 5.1 ασίστ μ.ο.), με τον Ισπανό PG να επιστρέφει στην Ευρώπη για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Εκτίμηση:

Κάτι καλό χτίζεται τα τελευταία χρόνια στη Φιλαδέλφια. Οι εποχές του ανελέητου tanking έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Κράμα ταλέντου, νεανικού ενθουσιασμού, αλλά και εμπειρίας θα απολαύσουμε φέτος από τους Sixers, που αναγεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες τους με υπομονή και σωστό προγραμματισμό.
Το μεγάλο στοίχημα φυσικά είναι να μείνουν υγιή όλα τα αστέρια τους, κάτι που σύμφωνα με την προϊστορία φαντάζει δύσκολο σενάριο. Υποψιασμένες οι εταιρίες για τις δυνατότητες τους. Υπήρξε και πτώση της απόδοσης (από 1.55 στο 1.38) για το ενδεχόμενο να χτυπήσουν την πόρτα των πλέι-οφ, με το όριο των νικών (41) που καλούνται να ξεπεράσουν να είναι υψηλότατο.
Δεν έχω καμία διάθεση να στοιχηματίσω ούτε υπέρ τους ούτε εναντίον τους, όταν ένας ενδεχόμενος τραυματισμός κομβικού παίκτη, μπορεί να επηρεάσει όλη την αρμονία της ομάδας. Το γεγονός πως διαθέτουν πολλούς νεαρούς ταλαντούχους (μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ τα 24.4 έτη) μπορεί να γυρίσει και μπούμερανγκ στην κρίσιμη καμπή και όταν η μπάλα θα «καίει».


TOR Raptors: Στο ίδιο έργο θεατές

Τι έκαναν πέρσι:

Κινήθηκαν στα ίδια επίπεδα με τα προηγούμενα έτη στη regular season. Κατέλαβαν την 3η θέση με ρεκόρ 51-31, όσο ακριβώς και οι Cavaliers, αλλά υστερούσαν στη μεταξύ τους ισοβαθμία. Μπορεί να μην ήταν τόσο εντυπωσιακοί όσο πρόπερσι, αλλά κατάφεραν να φτάσουν στην ημιτελική σειρά των play-offs της Ανατολής, εκεί όπου τους περίμεναν με άγριες διαθέσεις οι Cavs και μοιραία δεν απέφυγαν τη «σκούπα». Στον πρώτο γύρο απέκλεισαν τους Bucks (με 4-2) παρότι βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, καθώς χρειάστηκε να κερδίσουν τα τρία τελευταία παιχνίδια της σειράς.

Ενδιαφέρον στατιστικό πως ήταν η ομάδα με τις λιγότερες ασίστ ανά ματς (18.5 μ.ο.) και αυτό συνέβη λόγω του προβλέψιμου τρόπου που εκδήλωναν τις επιθέσεις τους, με τη μπάλα να ξεκινάει και να καταλήγει στα χέρια των δύο αστέρων τους, Lowry και De Rozan, που κατέφευγαν τις περισσότερες φορές σε προσωπικές ενέργειες, παρά μοίραζαν τη μπάλα στους συμπαίκτες τους, οι οποίοι έκαναν τη λεγόμενη «βρώμικη» δουλειά για πάρτη τους. Ενίοτε και όταν ευνοούνταν από τα match-ups τροφοδοτούνταν και ο Valanciunas, που κάτω από καλάθι δύσκολα ανακόπτεται χωρίς φάουλ. Αυτό μέχρι τις 15 Φλεβάρη, όταν και αποκτήθηκε μέσω ανταλλαγής ο Ibaka, με τον Νιγηριανό θηριώδη Power Forward να βάζει και αυτός το χεράκι του (14.2 πόντοι / 6.8 ριμπάουντ / 1.4 μπλοκ μ.ο.) και να συμβάλει τα μέγιστα στην καλή πορεία της ομάδας.

Ρόστερ:

Το ζύγι στο πάρε-δώσε θεωρητικά τους βγάζει από κάτω. Έχασαν 4 παίκτες, ρολίστες όλοι, αλλά ο καθένας με τον τρόπο του έδινε σημαντικές βοήθειες σε διάφορους τομείς. Τον παροπλισμένο πέρσι Carroll (8.9 πόντοι μ.ο. σε 26.9 λεπτά), που ταλαιπωρούνταν συνεχώς από τραυματισμούς, την αξιόπιστη ρεζέρβα του βασικού πλέι μέκερ, Lowry, Cory Joseph (9.3 πόντοι με 47.7% στα δίποντα / 3.3 ασίστ μ.ο.), που με τις διεισδύσεις του μπορούσε να κάνει άνω κάτω τις αντίπαλες άμυνες. Τον πολύπειρο P.J. Tucker, που ήταν εξαιρετικός αμυντικός και με καλά ποσοστά στα σουτ 3 πόντων (40% ευστοχία) και έναν μαχητή με όλη τη σημασία της λέξεως, τον Patrick Patterson (6.8 πόντοι / 4.5 ριμπάουντ μ.ο.).

Ένας παίκτης αποκτήθηκε που προορίζεται για την βασική 5αδα. Ο C.J. Miles (10.7 πόντοι μ.ο. με 41.3% ευστοχία από τα 7.25), ορκισμένος σουτέρ τριών πόντων, που συνήθως έρχονταν από τον πάγκο -ως 6ος παίκτης- στους Pacers.

Πολλά υποσχόμενη η 5αδα τους με Lowry - De Rozan - C.J. Miles – Ibaka – Valanciunas. Το αρνητικό είναι βέβαια πως δεν διαθέτουν βάθος στον πάγκο και έτσι ο Casey μάλλον πρέπει να βγάλει λαγούς από το καπέλο του. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις πάντως να ξεπεταχτεί κάποιος νέος, με τον Normal Powell να αναμένεται φέτος ακόμα πιο βελτιωμένος και αποδοτικός, κουβαλώντας δύο χρόνια εμπειρίας στην πλάτη του.

Εκτίμηση:

Οι Raptors τα τελευταία χρόνια με το σπαθί τους βρίσκονται στην ελίτ της Ανατολής. Σταθερή η πορεία τους, στα όρια του να έχουν γίνει μία από τις πιο προβλέψιμες ομάδες του ΝΒΑ, τουλάχιστον από αυτές που πρωταγωνιστούν. Έχουν στις τάξεις τους ένα από τα πιο εκρηκτικά δίδυμα guard (και 2ο πιο παραγωγικό) και αυτό αποτυπώνεται και στους αριθμούς, αφού οι Lowry και De Rozan σκόραραν αθροιστικά 49.7 πόντους μ.ο. ανά αγώνα.

Τη σεζόν 2013-2014 έφτασαν τις 48 νίκες, την επόμενη χρονιά (2014-2015) δημιούργησαν νέο ρεκόρ ομάδας με τις 49 νίκες, πρόπερσι (2015-2016) έσπασαν όλα τα ρεκόρ με το 56-26, ενώ πέρσι τερμάτισαν στην 3η θέση της Ανατολικής περιφέρειας με απολογισμό 51 νίκες και 31 ήττες. Φέτος περιμένω να κινηθούν στο ίδιο μήκος κύματος παρότι στη θεωρία δείχνουν ελαφρώς αποδυναμωμένοι, κυρίως λόγω έλλειψης εναλλακτικών λύσεων από τον πάγκο. Αρκετά διαβασμένο το 48.5 για όριο νικών τους, δεν αποτελεί ευκαιρία, αλλά αν διάλεγα με το ζόρι κάτι θα ήταν το over. Στην ουσία τους βλέπω να τερματίζουν στην 3η ή 4η θέση της Ανατολής, με την ομάδα των Wizards να είναι ο βασικός ανταγωνιστής τους.